به گزارش خبر نگار دیدار پرس،مردم دهستان عنافچه از توابع شهرستان باوی استان خوزستان سالها از پل شناور ارتش برای عبور از رودخانه و تردد به شهر ملاثانی استفاده می کردند. نزدیک به یک ماه است که به دلیل طغیان رودخانه و بالا آمدن آب پل جمع آوری شده و مردم با زحمت فراوان و پذیرفتن خطر برای انجام کارهای روزانه با قایق تردد می کنند

چندین سال است موضوع تکمیل پل ارتباطی شهر ملاثانی در شهرستان باوی تبدیل به یک تراژدی تلخ برای شانتاژ خبری بعضی مسئولین است که همواره از آن بهره سیاسی برده می شود و تا کنون نتیجه نهایی آن مشخص نیست.

همین پارسال بود که مسئولین کشوری و استانی در منصب وزیر، استاندار، فرماندار، نماینده مجلس، مدیرکل وغیره در دولت‌های مختلف با هدف بهبود وضعیت و حل مشکل مردم از آن بازدید و وعده مختلف را می‌دهند، اما یک سرچ ساده در اخبار نشان می‌دهد نتیجه این بازدید‌ها فقط عکس یادگاری مسئولان با درد و مشکلات مردم و رزومه‌هایی که اسب خود را برای اشغال کرسی‌های دیگر مدیریتی زین کردند.

درد دل مردم دهستان عنافچه
پای درد ودل اهالی و اعضا شورا و دهیاران روستا ها صحبت از قصه پر غصه‌ای می‌کنند که مدام کودکان و حتی بزرگسال ساکن منطقه تبدیل به یک موضوع لاینحل شده است .

صالح صرخه دهیار روستای صرخه گفت: هم اکنون تنها مسیر ارتباط ما با شهرستان باوی قطع شد و ۴۵ روستا با قایق تردد می کنند

یکی از ساکنین اظهار داشت: نوه‌ام برای رفتن به مدرسه روزانه از این پل می‌گذرد اما برای اینکه پاچه شلوارش خیس نشود مجبور است آن را بالا بکشد اما کفش و جوراب و پای وی خیس می‌شود و با همین وضعیت تا ظهر که از مدرسه برمی‌گردد می‌ماند به همین دلیل طاهره اغلب مریض است و به دلیل سرماخوردگی از حضور در کلاس درس غیبت می‌کند.

وی می‌افزاید: زنان روستا هم همین شرایط را دارند، اینجا مثل شهر نیست که بخواهیم هفته‌ای یکبار بازار برویم و خرید کنیم، اکثریت اهالی روستا مواد غذایی مخصوصا سبزی‌جات را به روز خریداری می‌کنند برای همین مجبوریم از روی پل بگذریم، موارد زیادی پیش آمد که افرادی در حین تردد لیز خوردند و خیس شدند چر که آب روی پل آمده است.

۸۰کیلومتر تا مقصد
علی علمی دلفی رئیس شورای بخش مرکزی در این رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار ملت اصیل ، با بیان اینکه دوسال گذشته برای اینکه مشکل ارتباطی بین دهستان عنافچه به شهرستان باوی حل شود پل شناور موقت توسط ارتش ایجاد شد، اظهار کرد: با توجه به بارندگی‌های اخیر و بالا آمدن آب بر روی پل که ارتش از عدم امنیت پل و امکان باز شدن ان را اعلام کرده است پل بطور کلی جمع شد و هم اکنون تردد مردم با قایق صورت می گیرد.

وی با اشاره به اینکه سطح اب بالا امده است افزود: با وجود بالا آمدن آب و تردد با قایق احتمال غرق شدن بسیار زیاد است واکثر دانش اموزان برای تحصیل به تردد از این مسیر با قایق روی آورده اند.

دلفی بیان داشت : قایق ها با هزینه هر نفر ۵ هزارتومان مسافر جابجا می کنند و در روزهایی که مردم جهت خرید عید فطر مجبور به تردد بیشتر به ملاثانی جهت خرید می روند امکان حادثه را بیشتر کرده است و نیاز داریم پل را مجددا نصب شود.

رئیس شورای بخش مرکزی با انتقاد از اینکه اراده‌ای برای حل این مشکل وجود دارد و نتیجه رها کردن این پل بازی با جان مردم است، گفت: وضعیت پل تا حدودی بهتر بود اما بارندگی‌های اخیر امنیتی پل را به شدت پایین آورد.

علمی دلفی با بیان اینکه طول پل ۵۰۰ متر و عرض آن ۱۲ متر است، بیان کرد: چنانچه اقدامی برای حل این مشکل نشود نخستین قربانیان این وضعیت دانش‌آموزان هستند چرا که اکثریت خانواده‌ها هزینه‌های ایاب و ذهاب ندارند که بخواهند بچه‌های خود را با ماشین مدرسه ببرند به همین دلیل دانش‌آموزان مجبورند تردد با قایق را به جان بخرند تا سر کلاس درس حاضر شوند.

۱۰سال موقت بودن پل عنافچه
جاسم عنافچه یکی از ساکنان اهالی روستاهای دهستان عنافچه نیز در این رابطه اظهار کرد: پل‌های شناور برای استفاده‌های مقطعی از آن استفاده می‌شود مانند زمان جنگ که از آن استفاده می‌کردند.

وی افزود: بیش از ۱۰ سال از احداث پل موقتی برای اتصال دهستان عنافچه به ملاثانی می‌گذرد در حالی که این پل ایمنی لازم را ندارد و تا کنون سبب غرق شدن چندنفر از اهالی شده است.

علی الهایی  گفت دهیاران و اعضا شورا با نمایندگان و مسئولین تماس گرفتند و گلایه کردند اما تا کنون مسئولین درگیر جلسات و نشست های بی حاصل هستند در صورتی که این موضوع فورس است.
لازم بذکر است طی ۱۳ سال از شهرستان شدن باوی روستاهای دهستان عنافچه جزئی از بخش مرکزی اهواز بود اما بعد از تقسیمات کشوری که در سال ۸۹ انجام شد برای به حد نصاب رسیدن جمعیت ملاثانی بالغ بر ۴۰ روستای این دهستان بل جمعیتی بالای ۱۲ هزار نفر را از بخش مرکزی اهواز جدا و به ملاثانی ملحق کردند.

هم اکنون با توجه به نیاز مردم جهت تردد و نبود پل ایمن تردد مردم با قایق های نا ایمن ‌و نبود جلیقه نجات است این موارد فقط در شرایط جنگی سال های قبل است که در این چندسال مردم تا کنون با
آن روبزو هستند آیا پرداختن و حل این معضل چند سال طول می کشد؟